چکیده:
هدف پژوهش بررسی خودکشی در دانش آموزان: عوامل و راه های پیشگیری از آن است. پژوهش از نوع کیفی و مروری با مطالعه منابع مختلف انجام شده است. یافته ها نشان داد عواملی که خطر خودکشی را تحت تاثیر قرار میدهند، عبارتند از اختلالات روانی، مصرف نادرست دارو، حالات روانی، شرایط فرهنگی، خانوادگی و اجتماعی و ژنتیک، بیماری روانی و سوء مصرف مواد غالبا در کنار هم وجود دارند. سایر عوامل خطرآفرین عبارتند از اقدام به خودکشی قبلی، در دسترس بودن وسیله برای ارتکاب این عمل، سابقه خانوادگی خودکشی، یا وجود آسیب ضربهای مغز. عوامل اجتماعی و اقتصادی مانند بیکاری، فقر، خانه به دوشی و تبعیض نیز ممکن است فکر خودکشی را موجب شود. از جمله روشهای نامستقیم پیشگیری از خودکشی میتوان به این موارد اشاره نمود: درمان نشانه های روانی از جمله افسردگی و بهبود روشهای مقابله با بحران در افرادی که به شدت در فکر خودکشی به سر میبرند، کاهش شیوع کارهایی که منجر به برانگیختن افکار خودکشی در فرد میشوند. کاهش دسترسی به روشهای خاص، مانند سلاح گرم یا سموم و حتی بهرهگیری از سازه ضد خودکشی نیز ممکن است این خطر را کمتر کند. سایر اقدامات شامل محدود کردن دسترسی به زغال چوب و موانع روی پلها و سکوهای مترو است. نتایج پژوهش نشان داد مداخلات پیشگیری از خودکشی باید چندجانبه، مبتنی بر شواهد و بر اساس فرضیه های قابل آزمون باشند و در جمعیت هایی با حجم کافی اجرا شود تا نتایج حاصل از آن قابل تعمیم و معتبر باشد. همچنین محدود کردن روش های خودکشی به عنوان یکی از راهبردهای عمده پیشگیری از خودکشی توجه روز افزونی را به خود جلب کرده است.