چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر نقّاشیدرمانی بر سلامت روان دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهرستان چابهار بود. متغیرهای پژوهش حاضر سلامت روانی با ابعاد (اضطراب، خصومت، جسمانی کردن، حساسیت بین فردی، وسواس، فوبیا، پارافوبیا، روانپریشی) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان مقطع ابتدایی شهرستان چابهار بود که در سال تحصیلی 1402-1403 مشغول تحصیل بودند. حجم نمونه پژوهش حاضر به تعداد 50 نفر بود که با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای انتخاب شدند. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی است. متغیر مستقل نقاشی درمانی است و متغیر وابسته سلامت روانی میباشد نتایج حاصل نشان داده که بین سلامت روانی دانشآموزانی که به آنها آموزش نقاشی درمانی داده شده بود نسبت به دانشآموزانی که این آموزش را دریافت نکرده بودند تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که دانشآموزانی که به آنها آموزش نقاشی درمانی داده شده بود نسبت به آنها که این آموزش را دریافت نکرده بودند سلامت روانی بالاتری داشتند.