چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای بهزیستی روان‌شناختی در ارتباط بین خوش‌بینی و کارآمدی خانواده است. جامعه آماری این پژوهش تمام کارمندان متاهل موسسات و مراکز آموزش عالی استان قم، مشغول به کار در سال 1399ـ1400 بوده است. براساس قاعده تاباچنیک و فیدل از جامعه مذکور، باید ـ دست‌کم ـ 122 نمونه انتخاب شود که با 50 درصد افزایش، در مجموع از 183 تن نمونه‌گیری گردد. این پژوهش از نوع «توصیفی» و از شاخه همبستگی بوده و ابزار گردآوری داده‌ها نیز پرسشنامه است. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی برای توصیف داده‌ها و برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردیده است. براساس نتایج به‌دست‌آمده، بین «خوش‌بینی» و «کارآمدی خانواده» رابطه مثبت و معنا‌داری هست. نیز بین «خوش‌بینی» و «بهزیستی روان‌شناختی» رابطه مثبت و معنا‌داری وجود دارد. همچنین بین «بهزیستی روان‌شناختی» با «کارآمدی خانواده» رابطه مثبت و معنا‌داری یافت شد. همچنین نتایج نشان داد: نقش میانجیگری متغیر «بهزیستی روانی» با ضریب بالا و سطح معنادار قابل قبولی پذیرفته شده است.
خلاصه ماشینی:
چون اين تحقيق قصد دارد روابط دو به دوي متغيرهاي «خوش‌بيني»، «بهزيستي روان‌شناختي» و «کارآمدي خانواده» را بررسي کند و نقش ميانجي «بهزيستي روان‌شناختي» را در رابطه بين خوش‌بيني و کارآمدي بررسي نماید، روش تحقيق در اين پژوهش، «توصيفي» از نوع همبستگي است.
بحث و نتيجه‌گيري فرضيه اول: وجود رابطه مثبت و معنادار بين «خوش‌بيني» و «کارآمدي خانواده» همان‌گونه که در جدول همبستگي پيرسون ملاحظه مي‌شود، ضريب بين دو متغير 398/0 است که از سطح معناداري 000/0 برخوردار بوده که مطلوب است؛ زيرا کمتر از 05/0 است.
تبيين: همراستا با اين نتايج، ديسون (2006) در پژوهشي با عنوان «رابطه بين خوش‌بيني و غني‌سازي کار ـ خانواده و تأثير آنها بر بهزيستي روان‌شناختي» نشان داد: بين «خوش‌بيني» و «غني‌سازي کار ـ خانواده» رابطه وجود دارد.
فرضيه دوم: وجود رابطه مثبت و معنادار بين «خوش‌بيني» و «بهزيستي روان‌شناختي» همان‌گونه که در جدول همبستگي پيرسون ملاحظه مي‌شود، ضريب بين دو متغير 621/0 است که از سطح معناداري 000/0 برخوردار بوده که مطلوب است؛ زيرا کمتر از 05/0 است.
فرضيه سوم: وجود رابطه مثبت و معنادار بين «بهزيستي روان‌شناختي» با «کارآمدي خانواده» همان‌گونه که در جدول همبستگي پيرسون ملاحظه مي‌شود، ضريب بين دو متغير 741/0 از سطح معناداري 000/0 برخوردار بوده که مطلوب است؛ زيرا کمتر از 05/0 است.
تبيين: همراستا با اين نتايج، صفورائي پاريزي و هوشياري (1397) در پژوهشي نشان دادند: بين «کارآمدي خانواده اسلامي» با «بهزيستي رواني» همبستگي مثبت و معنادار وجود دارد.
(
, 
, 
)
