چکیده:
در هر زمانی و به هر شکل ممکنی که یک سازمان یا نهاد سلامت خود را از دست بدهد، پیامدها و نتایج زیان بار فراوانی هم برای جامعه و هم برای اعضای آن سازمان ایجاد خواهد کرد. آموزش و پرورش یک سازمان گسترده دولتی است که در جایگاه یک محیط فرهنگی و اجتماعی فعالیت می کند و یکی از عوامل توسعه و پیشرفت جامعه به شمار می آید، بنابراین انتظار می رود که این سازمان آموزشی به نیروی انسانی متعهد که از توانمندیهای لازم برخوردار باشد مجهز شود تا قابلیت انعطاف کافی برای سازش آگاهانه با هر موقعیت علمی جدید که با آن روبه رو می شود داشته باشد تا در نتیجه بهره وری و اثربخشی سازمانی افزایش پیدا کند. مدارس به عنوان سازمان، موسساتی هستند که سطوح کلی مختلفی از پذیرندگی و توقع را دارا هستند و از روی طرح و نقشه ایجاد شدهاند، این سطوح کلی، از نگرشها و رفتار کلی اعضای آن حاصل می شود. یکی از عواملی که سبب به وجود آمدن یک سازمان سالم می شود، جو سازمانی آن است، به طوری که بیشتر اندیشمندان را صاحب نظران معتقدند چنانچه جو یک سازمان مناسب و مطلوب باشد، می تواند نقش بسیار با اهمیتی در ایجاد یک سازمان سالم برعهده داشته باشد. از طرفی، مطالعات مختلف نشان می دهد که ارتباطات اجتماعی داخل یک سازمان یا موسسه بر سلامت سازمانی آن تاثیر بسزایی خواهد داشت، نظریه پردازان ارتباطات و روابط اجتماعی درون سازمانی را با عنوان سرمایه اجتماعی معرفی کردهاند و معتقد هستند که سرمایه سازمانی قادر است مانع یا سبب به وجود آمدن سازمان سالم گردد. بسط و توسعه ارتباطاتی که سبب به وجود آمدن حس اطمینان، تعهد دوسویه
و به وجودآمدن موقعیت مشترک شود، به مثابه ی به وجود آورنده ی سرمایه اجتماعی سازمان محسوب می گردد، زیرا در افزایش پاسخگویی و ایجاد شفافیت و بهبود و بهسازی سلامت سازمانی تاثیر مستقیم و اثرگذار دارد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی سلامت سازمانی بر مبنای جو سازمانی و سرمایه اجتماعی معلمان دوره ابتدایی با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی انجام شده است.