چکیده:
هدف: مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش معنویت درمانی بر سازگاری و کاهش تعارضات انجام گرفت.
روش: این پژوهش از نوع نیمهتجربی است و در قالب یک طرح پیشآزمون-پسآزمون-پیگری همراه با گروه کنترل انجام شد. نمونه شامل20 زوج بود که به شیوه در دسترس انتخاب شدند و از بین آنها به صورت تصادفی10 زوج به گروه آزمایش و10 زوج دیگر به گروه گواه گماشته شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای سازگاری زناشویی(spanier) وتعارضات زناشویی (MCQ) استفاده شد که در هر سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری توسط آزمودنیها تکمیل گردید. گروه آزمایش به مدت 5 جلسه (هر هفته 1 جلسه و بمدت 90 دقیقه) تحت آموزش معنویت درمانی قرار گرفت و گروه کنترل هیچگونه آموزشی دریافت نکرد.
یافتهها: دادههای بدست آمده با استفاده از آزمونهای تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل دادهها نشان داد که میانگین نمرات سازگای زناشویی درگروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بهطور معناداری افزایش پیدا کرد و تعارضات زناشویی گروه آزمایش بهطور معناداری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p>0.05).
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش معنویت درمانی بر افزایش سازگاری و کاهش تعارضات زوجین بود. همچنین نتایج پیگیری نیز حاکی از ثبات مناسب تاثیر آموزش در طول زمان بود.
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش معنویت درمانی بر افزایش سازگاری و کاهش تعارضات زوجین بود.
پرسشنامه تعارضات زناشویی(MCQ) Marital Conflict Questionnaire این پرسشنامه توسط ثنایی و براتی (1375) و بر اساس تجارب بالینی درایران ساخته شده است یک ابزار 42 سوالی است که برای سنجیدن تعارضهای زن و شوهر مورد استفاده قرار میگیرد.
05 پیگیری همانطور که جدول 1 نشان میدهد در هر دو گروه آزمایش و کنترل، میانگین نمرههای سازگاری زناشویی در پسآزمون و پیگیری بیشتر از همان نمرهها در پیشآزمون است.
جدول 3: نتایج تحلیل کوواریانس نمرههای پسآزمون سازگاری زناشویی زوجین گروههای آزمایش و کنترل منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F سطح معناداری اتا پیشآزمون 8407.
نتایج تحلیل کوواریانس نمرههای پیگیری سازگاری زناشویی زوجین گروههای آزمایش و کنترل منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F سطح معناداری اتا پیشآزمون 16287.
نتایج تحلیل کوواریانس نمرههای پسآزمون تعارضات زناشویی زوجین گروههای آزمایش و کنترل منبع تغییرات مجموع مجذورات درجه آزادی میانگین مجذورات F سطح معناداری اتا پیشآزمون 26651.
بحث و نتیجهگیری نتایج این پژوهش حاکی از اثربخشی آموزش معنویت درمانی بر سازگاری و کاهش تعارضات زوجین و همچنین ثبات مناسب اثر مداخله در طول زمان بود.
تایید فرضیه اول مبنی بر اثربخشی آموزش معنویت درمانی بر افزایش سازگاری زوجین با پژوهش های بروکس Brooks (2001)، شولنبرگر Shollenberger (2001)، کارسون carson (2004)، ورثینگتون Worthington، رایپلیRipley، هوک Hook و میلر Miller (2007)، کالکان Kalkan (2008)، حاجی ابولزاده (1381)، طاهریراد (1388)، دانش (1389) و اولیا (1385) همخوانی دارد.