خام بدم، پخته شدم، سوختم (با یاد داود امدادیان 1383 - 1321) معرفی و نقد

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) خام بدم،پخته شدم،سوختم‌ با یاد داود امدادیان(3831-1231) محمد حسن حامدی روز جمعه‌یی که گذشت جامعه هنری ایران یکی از همراهان توانمند و پرکار خود را از دست‌ داد. داود امدادیان اگرچه سال‌ها از ایران دور بود،اما جایگاه وی هرگز کمرنگ و با دیگری‌ معاوضه نشد و حتی به جرات می‌توان گفت که وی از محدود هنرمندانی است که با قدرت‌ خلاقه خویش توانسته بود از حیثیت هنری خود در کشور هنرمندپروری چون فرانسه حراست‌ کند و صد البته به توفیقاتی نیز دست یابد. تورقی مختصر در آثار چاپ شده،کافی است ما را به دنیای ساکت و شاعرانه امدادیان نزدیک‌ می‌کند و بیش از همه ما را متوه اعتقاد و ایمانی نماید که وی در کار و اندیشه خود لحاظ می‌کرد. در آثار امدادیان از دیده‌های مختلف می‌توان به تعابیری متفاوت و حتی متناقض رسید،می‌توان‌ او را هنرمندی عاشق طبیعت خواند."