دگرسویی که با دگری می آید مقاله

"دگرسویی که با دگری می‌آید پیر رستانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) بینش بهجت صدر زمان نمی‌شناسد،بینشی است مربوط به خاطره‌ی ثانوی،واقعیتی تبدیل به رؤیا شده،حتی در صورت‌ مدد جستن از کلاژ و عکاسی نیز،نقاشی بهجت صدر یادآور شفافیت بیکران خاطره است. پس بهجت صدر در کجا و چگونه خود را بازمی‌یابد؟در این فضای‌ وجودی مسحورکننده و حیات‌بخش کاغذ و بوم در این فضای معلق میان هدف زندگی‌اش یعنی نقاشی و همیشه نقاشی‌ کردن،تا آن‌جا که بتوان دیگرسویی را که از دگری می‌آید به دست آورد. بهجت صدر از جمله چنین هنرمندان است که سالیان سال با محیط خود درافتاده بود تا مگر دریچه‌های نوینی به روی‌ هنر نقاشی ایران باز کند. مسلم این است که بهجت صدر معنی«مدرنیته»را به درستی درک‌ کرده و آن را به کار بسته بوده است."