خلاصه ماشینی:
"بوسه بر دستهای اسکندر همان اسکندری که شهر و کتاب آتش میزند مصطفی فعلهگری پس از شکستهای ماتریالیسم و لیبرالیسم [سلاح هستهای به دست] غرب،ادیان،باورها و ادبیات خاور زمین،در شهرها و خیابانهای کشورهای باختری،همچون ابرهایی به هنگام خشکسالی، چشمهای جوان و لبهای تشنه را به سوی آسمان برگردانده است مشرق زمین،خاورمیانه و به ویژه کشور فرهنگپرور ایران،زادگاه نویسندگان بزرگ و خاستگاه هنر نویسندگی بود و در همین سرزمین،سخنسرایان و داستانپردازانی هنرمند،پرورش یافتهاند.
برنده شدن باختریها،«اکنون»بیکار نیستند؛بر آنشدهاند تا در پناه چند صد سالی که ما را خواب و آرزوهای«غربی» و«غربزدگی»فراگرفته است، بازماندههای فرهنگمان را از ما و فرزندان و نوههامان بگیرند این جایزهها هشداری است به مردم و دولتهای خفته،نیمخفته و بیدار خاورزمین؛اما در بسیاری از سرزمینهای شرقی کهن «خواباند وکیلان و خراباند وزیران» نویسندگانی نه چندان هنرمند از چین و ترکیه،حیرت بسیاری از دوستداران غربی جایزهء ادبی نوبل را هم برانگیخت."