چکیده:
از آغاز اجرای نخستین برنامهء پنج سالهء توسعهء اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی کشور تاکنون پروژه‌های عظیم زیربنایی و روبنایی با صرف میلیاردها ریال و منابع ارزی،به اجرا درآمده است.بسیاری از این پروژه‌ها اکنون در مرحلهء بهره‌برداری است و شماری از آنها نیز در حال اجرا می‌باشند. بررسی‌های انجام شده از سوی سازمان برنامه و بودجه گواه بر آن است که زمان اجرای طرح‌های عمرانی طو لانی و به‌طور متوسط حدود 8 سال می‌باشد.درحالی‌که شماری از این طرح‌ها با برآورد دقیق هزینه‌ها و تأمین مالی به‌موقع آنها می‌توانست در زمان کوتاه‌تری اجرا شود و به بهره‌برداری برسد و اقتصاد کشور از این حیث دچار خسران نگردد. یکی از علل عمده به تعویق افتادن طرح‌های عمرانی و زیربنایی فقدان اطلاعات صحیح و به هنگام می‌باشد که در بسیاری از تحلیل‌های اقتصادی نادیده انگاشته می‌شود. ضعف اطلاع‌رسانی نه‌تنها در حیطهء فعالیت‌های دولت بلکه در فعالیت بخش خصوصی نیز وقفه‌ها و ضرر و زیان‌هایی را سبب شده است،به‌گونه‌ای که انگیزه سرمایه‌گذاری در طرح‌های مولد اقتصادی حتی در بخش خصوصی نیز از بین رفته یا دست‌کم تقلیل یافته است. از آنجا که محدودیت دامنهء فعالیت دولت به‌ویژه در اجرای طرح‌های اقتصادی و کوچک کردن حجم فعالیت‌های دولت در بخش خرد اقتصادی مدنظر می‌باشد،توجه به این نکته ضرورت دارد که خارج شدن دولت از برخی فعالیت‌های اجرایی و نظارت و هدایت آنها،مستلزم طرح‌ریزی دقیق برنامه‌ای است که خلاء در فعالیت بخش‌های گوناگون به وجود نیاورد و از سوی دیگر انگیزه‌های لازم برای پر کردن این فضای خالی از سوی بخش خصوصی به وجود آید.لذا وجود یک نظام متمرکز و جامع اطلاع‌رسانی به‌ویژه در بخش بازرگانی ضرورتی غیر قابل انکار می‌باشد. در این گزارش تلاش می‌شود که ویژگی‌های یک نظام جامع اطلاع‌رسانی تجاری مدنظر قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"چنانچه نظام اقتصادی قادر به تعیین دقیق تقاضای داخلی باشد،می‌تواند در بخش تولید ضمن برنامه‌ریزی برای تأمین نیاز بازار داخلی،میزان ما زاد عرضه کالاها برای صادرات را مشخص و فعالیت‌های بازریابی خارجی را به موقع به انجام رساند و اقتصاد ملی را از ارزآوری مطمئنی برخوردار سازد.
از سوی دیگر برآورد نسبتا دقیق تقاضای داخلی، برنامه‌ریزان را نسبت به میزان واردات مورد نیاز کالاها آگاه می‌سازد و این امر می‌تواند در زمان مناسب(که سطح قیمت‌ها در بازارهای بین المللی افت می‌کند)صورت گیرد و اقتصاد ملی از صرفه‌جویی‌های کلان ارزی بهره‌مند گردد.
ممکن است کالایی برای تأمین کمبود بازار داخلی و رفع نیازهای اساسی مردم وارد شود،یا *حمایت دولت از ایجاد نظام جامع اطلاع‌رسانی تجاری نه‌تنها به نفع دولت در طراحی برنامه‌های اقتصادی آینده می‌باشد،بلکه به گسترش سهم ایران در تجارت جهانی کمک می‌کند."
(
, 
, 
)
