"همیشه میگفت:«قدر این کلاس و مدرسه را بدانید!اینجا مثل خانهء شماست!دوستش بدارید!
نگذارید گردوغبار بر رویش بنشیند!نبینم که با تیغ و چاقو،بر در و دیوار و نیمکتهای کلاس، یادگاری بنویسید؛بهترین یادگاری شما،درس خواندن و کار و کوشش شماست که در تاریخ مدرسه ثبت خواهد شد...
» آقام معلممان،آن روز با چهرهای متبسم، مشقهایمان را دید،پای همهء دفترچهها را امضاء کرد و گفت:«الحمد الله امروز تکلیف همه کامل بود!آفرین...
و بعد آقا معلممان فریاد زد: «یا الله!»و بعد چشمان من،همه جا و همه چیز را درهم دید."