خلاصه ماشینی:
"مهر مادر مادر تویی به هردو جهان ناخدای من چون در رضای توست رضای خدای من هر دم نظر به چهرهء نورانیات کنم بینم که آرزوی تو باشد بقای من (به تصویر صفحه مراجعه شود) مهر تو نعمتی است که از دل نمیرود وقتی برون رود که بیاید فنای من یادآورم ز کودکی خویش هر زمان آید نظر مرا که چه کردی برای من هنگام شب به بستر راحت نخفتهای تا آنکه من بخوابم و ناید صدای من گر خندهای به روی لبم شد زمان شوق شادان شدی ز شادی و شور و نوای من پس هستیام رهین وجود تو گشته است کردی وجود خویش تمامی فدای من کی وصف تو سپهر تواند کند بیان آرام جان تویی و تو هستی صفای من *کرمان-احمد اسداللهی(1-شعلهء کرمانی)[شعر نیمایی«من یک معلمم»]: دوست گرامی؛پس از اینهمه سال خدمت صادقانه،اینکه چنین به مضامین لطیف و روحانی دست مییازید،نشانهء سرفرازی شما و دلیلی دیگر بر استقامت روحی معلمان این سرزمین است."