داغ آرزو - مجله وحید ادب و هنر

"رایج بوده که برای جلوگیری از اجحاف و تجاوز قضات و کتاب اسناد و مجلات در دوره‌ ایلخانان وضع شده است و ترجمه مذکور بی‌خبری نویسنده را بر این مطلب میرساند. »«صفحه 229 کتاب تاریخ غازانی»مسلم‌ است که مطالب فوق نیز از نظر نویسنده پوشیده و مجهول مانده است و اگر مورد مطالعه‌ او قرار گرفته باشد مانع از وقوع اشتباه مذکور نشده است. داغ آرزو جز داغ آرزو که نشسته است بر دلم‌ دیگر ز عمر رفته چه مانده است حاصلم‌ گیرم هزار سال شود عمر من چو نوح‌ از بحر غم سفینه نیاید بساحلم‌ خوابم ربود و قافله همرهان گذشت‌ ای خضر همتی که رسانی بمنزلم‌ ز آسان گرفتن ارشود آسان و سهل کار پس از چه رو فزوده بهر کار مشکلم‌ صاف است و تابناک مرا دل چو آینه‌ زانرو عیان بود همه اسرار در دلم‌ «مینو»ز هجر دوست سیه گشت روز من‌ باشد شبی ز مهر شود شمع محفلم رضا شجاعی(مینو)"