خلاصه ماشینی:
"علامهء سیوطی در اتقان چنین آورده است که عثمان گروهی از حابه(از جمله زیدبن ثابت،عبد الله بن زبیره، سعید بن عاص و عبد الرحمان بن حارث)را مأمور گردآوری قرآن کرد و آنان اوراقی را که قبلا در زمان ابو بکر گردآوری شده کرد و تنها نسخهء آن در اختیار حفصه دختر عمر قرار داشت،از وی گفرفته و از روی آن هفت نسخه استنتاج کردند و به بلاد شام،مکه،بحرین،کونه،بصره و یمن فرستادند و یک نسخه را در مدینه نگاه داشتند و به امر عثمان بقیهء قرآنها را سوزاندند و مردم بلاد را به قرائت یک نسخه واداشتند.
گفتنی است که نظریات پنجگانه باهم تناقض ندارد، بلکه جمع میان آنها ممکن است و هیچبعدی ندارد که قرآن چندین مرتبه در چندین مرحله،به دست افراد مختلف گردآوری شده باشد؛زیرا اگر علی(ع)آیات و شأن نزول و تأویل و تفسیر و ظاهر و باطن آنها را در زمان رسول خدا(ص)حفظ و ثبت و ضبط مینموده،هیچمنافاتی ندارد با اینکه گروه دیگری به نام«کتاب وحی»نیز آیات را به دستور پیامبر ثبت کرده باشند،و باز این منافات ندارد با اینکه برخی دیگر از مسلمین که نوشتن میدانستند به میل خود برخی آیات را ضبط کرده باشند و همین امر پس از رسول خدا(ص)و در دورانهای بعد-بخصوص زمان عثمان-موجب اختلاف قرائتها شده باشد.
اما در مصادر اهل سنت:در کنز العمال از رسول خدا نقل شد که فرمود:«من قرأ القرآن من المصحف کتب له الفا حسنة و من قرأ فی غیر المصحف فألف حسنة»25کسی که از روی مصحف قرآن را بخواند برای او دو هزار ثواب نوشته میشود و کسی که بدون مصحف بخواند هزار ثواب برای او منظور میشود،و فرمود:«من ادام النظر فی المصحف متع ببصره ما دام فی الدنیا35کسی که پیوسته در مصحف نظر بیندازد تا زمانی که در دنیاست از بینایی چشم خود بهرهمند خواهد بود و جز اینها از احادیث دیگر."