نقد ادبی: نوشتن: رنج مقدر مقاله

"وانگهی‌ این تغیرات و حالات نفسانی(به ویژه عشق ناگهانی)همچون آغاز یک بیماری‌اند که خواه‌ جسمی و یا روحی،به توسط پزشک یا کمک روحی و یا دین درمان می‌شوند-وگرنه در صورت بودن امکان درمان،به روشهای گوناگون در زندگی عادی روزانه نمایانگر می‌شوند و یا اینکه به نگارش صفحات رمانها منتهی خواهند شد-زیرا از زمان خشم آشیل(که باید به‌ جنگ تروا خاتمه می‌داد)تاکنون تغییرات نفسانی همواره به آفرینش ادبیات خاتمه یافته‌اند. روزنامه یا رمان،حقیقت یا نامه‌های دروغین یک راهبهء پرتقالی یا دوشیزهء لس‌پیناس‌1، شخصیتهای آزرده،خانم بوزانت‌2یا مادام بوواری،ادبیات متأثرکننده‌ای هستند که ما آن را به‌ خوانندگانی که بیشتر دوشیزگان جوان هستند معرفی می‌کنیم،تا زمانی که به کمک مارسل‌ پروست درمی‌یابیم که یک زندگی تباه شده با خواندن تباهی یک زندگی مانند آینه‌ای است که‌ آنطور که تصور کرده‌ایم عادتا عمل نمی‌کند. سرانجام تمام رمانهای خوب با مرگ یا نابود کردن قهرمان به پایان می‌رسد،(که‌ می‌توان آن را اعدام شخصیتهای رمان از سوی نویسنده دانست)پس منطقی است که این امیال نفسانی ناگزیر کشنده و مقدور باشند."