سرشک مستی - مجله تقدم ادب و هنر

"این دیر فقط یکدفعه آتش‌ گرفته و در حدود قرن 17 میلادی تعمیر شده است،اسم این دیر «معبد پانصد رهط»است،زیرا پانصد بت از چوب در آن موجود است‌ که تمام حرکات زندگانی و معانی را نمایش میدهند،معنی رهط آن‌ روحانی است که بواسطهء دوری از ملذات و مشتهیات و بترک گفتن زندگانی‌ مادی بدرجهء علم و سلطنت روحی رسیده باشد بودا در کتاب(سامانا والاسونا)ارهاط را بدینطریق وصف کرده‌ است«مردیکه بتواند بصف ایشان برسد دارای مزایائی خواهد شد که‌ از حدود بشری خارج است،از آنجمله اینست که او اگرچه تنها بنظر میاید در حقیقت مضاعف است،او میتواند خود را از انظار پنهان دارد و آشکار شود،از دیوارهای محکم و حصارهای سخت نفوذ میکند و هیچ چیز نمیتواند برای او حایل شود."