خلاصه ماشینی:
"زیرا این کشورها از نظر اقتصادی وابسته به بخش کشاورزی و صادرات محصولات وابسته به آن هستند(به طوری که طی دوره 08-0631 بهطور متوسط در حدود 07 درصد صادرات غیر نفتی کشور مربوط به محصولات بخش کشاورزی و فرش بوده است).
بنابراین اگرچه با کاهش حمایتهای داخلی ممکن است نخست چنین به نظر برسد که تولیدکنندگان بخش کشاورزی متحمل ضرر و زیان قابل توجهی خواهند شد،اما چنانچه در نظر داشته باشیم که به رغم حمایتهای ظاهری به وسیله قیمتهای تضمینی،قیمتهای تعیین شده اغلب قادر به پوشش هزینه(به ویژه هزینه فرصت تولید) نیستند،در واقع تولیدکنندگان بخش کشاورزی با آزادسازی احتمالا از منتفع شوندگان عضویت در سازمان تجارت جهانی خواهند بود.
این کنترل از یکسو موجب جلوگیری نسبی گسترش فشارهای تورمی شده است و از سوی دیگر،موجب تشکیل نشدن سرمایه ثابت و گسترش تولیدات میشود؛به رغم وجود ظرفیتهای بالقوه در بخش کشاورزی از محدودیتهای عمده آن نازل بودن سرمایهگذاری آن در مقایسه با سایر بخشهای مهم اقتصادی کشور است.
متوسط رشد بهرهوری شاغلان کشاورزی طی دوره مذکور در حدود 3/5 درصد بوده است؛ همچنین مقایسه بهرهوری نیروی کار در بخشهای سهگانه اقتصادی نشان میدهد که بهرهوری نیروی کار در بخش کشاورزی همواره رو به افزایش بوده است و از 561 هزار ریال(به قیمت ثابت در 9631)در 5531 به 2272 هزار ریال در 0831 افزایش مییابد(جدول 4).
4. نتیجهگیری توفیق کشورها در صورت عضو شدن سازمان تجارت جهانی به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آنها شامل مزیت نسبی در تولید برخی رشتهها(کشاورزی و صنعتی)،بهرهبرداری از فنآوری پیشرفته در جهت گستش کمی و کیفی تولیدات و کاهش هزینههای تولید، قابلیت انعطاف و اتکا به صادرات متنوع در سطح استانداردهای بین المللی است."