شمشاد و ماهی - مجله هفت ادب و هنر

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) طرح:علی رضا زال شمشاد و ماهی *باقر عطایی با هزار مکافات داشتم موتورم را به تنهء درخت کنار پیاده‌رو زنجیر می‌کردم‌ که ماشین گشت کلانتری درست روبه‌رویم توی خیابان ایستاد و راننده‌اش جوری‌ با سر به‌ام اشاره کرد که یعنی زود باش بیا این‌جا. »این بار اصلا معطل نکرد و گفت:«اون که مغازهء استاد شمشاده!»اسم اوستا را که شنیدم‌ پررو شدم:«خب دیگه جناب سروان!ما هم شاگرد اوس شمشادیم دیگه»و دست‌ گذاشتم روی شانهء لاغر مهرعلی و گفتم:«بنده و ایشون!»این دفعه جوری به‌ چشم‌هام نگاه کرد که خجالت کشیدم. چشمانش خیس اشک،خیره مانده بود به آب‌ جوی و می‌گفت:«ماهی!ماهی!» مگر ماهی گیس دارد؟استاد شمشاد گفت:«ماهی را با گیس خودش خفه کردم. تقصیر آن کسی بود که آن شب‌ گفت از غیرت زیاد آقا شمشاد،ماهی خانم ایشان در لجن افتاده»آدم مگر با ماهی حرف می‌زند؟ اوستا را نشاندم ترک موتور."