خلاصه ماشینی:
"اما هرگز دیر نیست که بپرسیم آیا ما خودمان را واقعا همچون کسانی تجربه میکنیم که فعالیتشان در همه جا،چه خصوصی و چه عمومی،توسط گشتل برانگیخته شده است؟به خصوص هرگز دیر نیست که بپرسیم آیا،و چگونه،خود را در امری دخالت میدهیم که در آن خود گشتل حضور مییابد؟ ماهیت تکنولوژی جدید،آدمیان را راهی انکشافی میکند تا از این طریق،امر واقع در همه جا به گونهای کم و بیش روشن،به منبع ثابت تبدیل شود.
اما آیا امر استمرار یابنده صرفا همان امر دوام یابنده است؟آیا ماهیت تکنولوژی نیز به مفهوم مثال افلاطونی استمرار مییابد؛مثالی که از بالا بر امور تکنولوژیک سیطره و اشراف دارد و در نتیجه این توهم را ایجاد میکند که گویا مقصود ما از«تکنولوژی»نوعی مفهوم مجرد اسطورهای است؟اینکه تکنولوژی چگونه هستی مییابد( tsew )،فقط از طریق دوامی درکپذیر است که در آن،گشتل همچون تقدیر انکشاف به وقوع میپیوندد.
دقیقا همین گشتل است که بشر را تهدید میکند به انضباط به عنوان تنها راه تصور پذپر انکشاف توسل یابد و در نتیجه در معرض این خطر قرار گیرد که ماهیت آزاد خود را تسلیم کند-دقیقا همین خطر نهایی است که تعلق باطنی و نابود نشدنی بشر را به عطا کردن آشکار میسازد،به شرط آنکه،ما هم به سهم خود توجه خویش را به ماهیت تکنولوژی معطوف کنیم.
ولی آیا ممکن نیست انکشافی وجود داشته باشد که به طور آغازینتری عطا شده است و میتواند نیروی منجی را در بطن خطر متجلی سازد-خطری که در عصر تکنولوژیک خود را بیشتر پنهان میکند تا آشکار؟ زمانی تخنه( enhcet )فقط نام تکنولوژی نبود."