خلاصه ماشینی:
"در همان سالها مطالعات زیادی برای شناسایی فشار روانی شغلی تجربه شده توسط افراد تازه استخدام مراکز اصلاحی و تربیتی بهویژه گروه مراقبان این مراکز انجام شد.
براساس عوامل گوناگون(مطابق جدول شمارهی یک)در بیشتر مطالعات،وجود یک فشار روانی بارز در میان مراقبان تامینی و تربیتی(برای مثال،تهدید امنیت شخصی)گزارش شده است.
(برای مثال،پراکنش محاسبه شده برای پیشبینی فشار روانی شغلی) (تصویرتصویر) موارد ثابت مطالعه اولیهی نشان داد که اندازهگیری تاثیر امنیت شخصی یا خطر شغلی مهمترین عامل در تعیین منشا فشار روانی شغلی است.
برای تایید این فرضیه و آزمون تاثیر تمام 27 عامل موثر بر فشار روانی شغلی براساس سطح امنیت موسسهها،تحلیل رگرسیون بر روی مراقبان در هر سه نوع موسسه تکرار شد.
جدول شماره 4 معیارهای آزمون شده در این مطالعه برای پیشبینی احتمال بروز فشار روانی شغلی برحسب سطح امنیتی محیط کار را نشان میدهد.
نتایج بررسی و تحلیل رگرسیون نشان داد:مهمترین عامل موثر بر فشار روانی شغلی یعنی احساس امنیت شخصی(خودایمنی) بهترین عامل پیشبینیکننده فشار روانی شغلی در هر سه سطح امنیتی است.
(تصویرتصویر) بحث: این مطالعه فرصتی برای بررسی بیشتر در مورد عوامل پیشبینی کنندهی فشار روانی شغلی مراقبان تامینی و تربیتی بوجود آورد.
این یافته در مطالعهی اولیه نیز بدست آمد که احساس خطر از محیط کار یکی از مهمترین عوامل تعیینکنندهی فشار روانی شغلی در میان مراقبان است.
در موسسههای با سطح امنیتی پایین بهنظر میرسید که عواملی غیر از خطر محیط کار میباید در تشریح فشار روانی شغلی موثر باشد،اگرچه نتایج نشان داد که احساس امنیت شخصی شاید یکی از محرکهای ایجاد فشار روانی شغلی در موسسههایی با سطح پایین امنیتی است."