خلاصه ماشینی:
) 3-آیا فرد قادر است میزان کارائی خود را اندازهگیری کند؟آیا او از صحت و سقم انجام کار اطلاع دارد و یا اینکه باید فرد دیگری صحت کار او را تائید کرده و به او تذکر دهد؟ 4-آیا فرد میتواند روند کاری خود (به تصویر صفحه مراجعه شود) را به جهت بالا بردن میزان کارائی و کیفیت تغییر دهد؟آیا او قدرت تصمیمگیری دارد و میداند که ابزار مورد نیاز را چگونه تهیه کند؟ 5-اگر فرد نتواند کار خود را با تصمیمات لازمه کنترل کند،آیا اجازه متوقف ساختن پروسه و تقاضای کک را دارد یا خیر؟آیا برای شرکت کمیت مهم است،یا کیفیت؟بر سر کارگری که ک ار خود را با کیفیت مورد قبول انجام ندهد، چه خواهد آمد؟آیا کمکهای لازمه وجود خواهد داشت؟ 6-زمانی که فردی به مدیریت مراجعه میکند و از کمبود ابزار جهت کار سخن میگوید،آیا مدیریت بدون معطلی به این نیاز پاسخ میدهد؟ درصورتی که فرد راه حل یا پیشنهادی جهت بهبود روند کاری خود داشته باشد،آیا مدیریت پذیرای پیشنهاد یا راه او خواهد بود و اجازه آنرا به وی خواهد داد؟ جنگلی از مشکلات مدیریت را چگونه تجسم میکنید؟ بسیاری از مدیران فکر میکنند که مدیریت تخت روانی است که مدیر بروی آن نشسته و بر دوش کارمندان و کارگران از میان جنگل انبوهی از مشکلات عبور داده میشود و مدیر تنها جهت حرکت را نشان میدهد و به پندواندرز هیچکس اعتنایی نمیکند.