خلاصه ماشینی:
"06 دو مانع عمده در پس این جریان بود:گفتمان اسطورهای چپ-راست که فضای سیاسی برای فلسطینیها،رهبری ساف،دولت فلسطینی و عقبنشینی به مرزهای پیش از سال 7691 را مردود میشمرد و دیگری اشکال واقعی سیطره اسراییل بر فلسطینیها که عمدتا شامل برتری نظامی،وابستگی اقتصادی و نفوذ سرزمینی بود.
26این سیاست،نه تنها با دیدگاههای سیاسی بازیگران-که عمدتا حامیان و مخالفان رابین بودند-بلکه بیشتر با ابعاد پیچیدهتر فرآیند صلح مرتبط بود:تناقض بالقوه میان استعمارزدایی و فرآیند دموکراتیک شدن،مستثنی کردن یا وارد کردن فلسطینیها در فرآیند صلح با نیاز برای دموکراتیک شدن روابط میان اعراب و یهودیان و از میان برداشتن ساختارهای حاکمیت استعماری مشخص میشود.
باراک،مشارک در این ائتلاف را با تمام احزاب یهود به مذاکره و بحث گذاشت،بجز حزب اتحاد ملی-که نتانیاهو را مانند رابین خائن میدانست،چرا که او قرارداد وایریور را امضا کرده بود-همه اجزاب فلسطینی از امکان شرکت در ائتلاف محروم شدند؛چرا که در برگیرنده شش حزبی بود که نمایندگی 86 عضو کنیست را بر عهده داشت و در میان آنها سه حزب عضو ائتلاف نتانیاهو(62 کرسی)دیده شده،حداقل نه کرسی دیگر آشکارا مخالف دستیابی به توافق مهمی با فلسطینیها بود.
راز کراکوتزکین Raz Krakotzkin در مقاله خود«صلح بدون اعراب»استدلال مشابهی را مطرح میکند، اما با یک تفاوت عمده،او توافقنامههای صلح اسلو را تحریم فضای فلسطینیان میداند که براساس گفتمان گذشته دو جناح چپ و راست قرارداد استدلال من در اینجا این است که فرآیند مذکور مبارزهای محسوب میشد که پیامد آن بازگشت به غفلت پیش از اسلو از فضای سیاسی فلسطینیها بود."