صد سال خاطره: من پسر دیه گوریورا هستم (آدری هپبورن، سفیر مهربانی یونیسف) ادب و هنر

"صد سال خاطره‌ من‌ پسر دیه‌گو ریورا هستم(آدری هپبورن،سفیر مهربانی یونیسف) (به تصویر صفحه مراجعه شود) ترجمهء شروین شهامی‌پور برای گوادالوپ ریورا مارین‌ GuadaluPe Rivera Marin که اکنون 57 ساله است،بزرگ‌شدن در کنار پدرش دیه‌گو ریورا Diego Rivera برخی مواقع‌ سخت بود اما هیچ‌گاه کسل‌کننده نبود. پدرم از سال 7091 تا 1291 در اروپا زندگی می‌کرد او دوست صمیمی پابلوپیکاسو بود. سال 4591 که برای نخستین بار به اروپا رفتم از پدرم خواستم که اگر امکان دارد مرا نزد پیکاسو ببرد. من‌ آن روزی که پدرم به شوروی رفت به یاد دارم،سال‌ 7291 بود او برای دهمین سالگرد انقلاب اکتبر رفته‌ بود و یک سال آن‌جا ماند. روزنامه‌ها در موردش‌ نوشتند:«چگونه او حاضر به پرداخت پول برای یک‌ نقاشی شده است که راکفلر آبرومند را شانه به شانهء لنین‌ نشان می‌دهد؟»راکفلر هم تصمیم گرفت تا نقاشی‌ دیواری را نابود کند. (به تصویر صفحه مراجعه شود) به یاد دارم زمانی که تروتسکی به مکزیک آمد تا با ما زندگی کند."