در میان باد و باران ادب و هنر

"مگر هاردی به‌ گذشته تعلق نداشت،مگر هارت کرین،شاعری نبود که مستقیم‌تر از همه به آینده اشاره داشت؟اما تصمیم گرفتم پیشنهادش را بیازمایم و خوشبختانه‌ توانستم نسخهء دست دومی از مجموعه اشعار هاردی‌ را به بهای دو دلار و نیم ناقابل بخرم و در آن یکراست‌ به سراغ شعر"در میان باد و باران‌"رفتم. و دو سطر نهایی بند آخر،یک بار دیگر کارایی کار و زحمت خانواده‌ را انکار می‌کند:"آه،نه؛سال‌ها و سال‌ها؛/ببین بال سفید پرندگان توفان را. "در مقام خواننده هشداری را می‌شنویم؛آنان در مقام شرکت‌کننده چیزی نمی‌شنوند، زیرا در بند سوم‌"همه به شادمانی ناشتایی خورند"به نظر می‌رسد که به خیالشان جانوران وحشی زمان و طبیعت را مانند"مرغ و خروس‌های خانگی کنار پاهاشان‌"رام‌ کرده‌اند. به گور بودنش‌ شکی نمی‌توان داشت،و آن‌جاست در آخرین سطر شعر، در جایی که باید یکی از ظالمانه‌ترین سطور شعر انگلیسی‌ به شمار آید و از هشت تک‌هجای بی‌رحم تشکیل شده‌ که بیانگر فرسایش به دست نیروهای طبیعت است-باران‌ و باد--همان نیروهایی که گمان می‌بردند رام و اسیرشان کرده‌اند."