چکیده:
عنوان مقاله ولایت مداری دراندیشه عرفان اسلامی از علامه سید حیدرآملی تا حضرت امام خمینی (ره)اشاره به روش
همگون این دوعارف بزرگوار در طرح مسائل اصلی عرفان اسلامی دارد.اگرچه فاصله زمانی آن دوبه هفت قرن بالغ می‌شود، اما
ویژگیهای مشترک این دواندیشه گویای این حقیقت است که هرکس درمکتب ولایت‌اهل‌بیت (علیهم السلام)به جستجوی حقایق
بپردازد وشهر دل خودرابه نور علم ومعارف آنها روشن نماید،واقف اسراری می‌شود که دیگران بااین روش به آن رسیده‌اند،از این
جهت شکل وروش ارائه مطالب وبیان حقایق درآنها مشابهت خاصی به یکدیگر دارند.
خلاصه ماشینی:
از آنجا که باطن نبوت ولایت است و خاتم ولایت مطلقه حضرت علی علیه السلام است، در آن صورت باید بپذیریم که عرفان اسلامی جز با تعالیم ائمه معصومین علیهم السلام قابل فهم نیست، و آن دسته از شارحان مکتب عرفانی محیی الدین (ره) که از پذیرش حضرت علی علیه السلام به عنوان خاتم ولایت مطلقه استنکاف نمودند، در واقع نتوانستند ادله روشنی را ارائه نمایند، و سرانجام با برخوردهای متناقص خود بستری را ایجاد می‌کنند که علامه سید حیدر با سه روش نقل، عقل و کشف به میدان می‌آید و طلب حریف و مبارز می‌کند.
بدین ترتیب از اینکه مقام خلافت انسان کامل به اعتبار مظهریت اسم اعظم در جمیع عوالم سریان دارد، مورد اتفاق جماعت کثیری از اهل اللّه است که شکل روشن تر و دقیق تر آنها در آثار علامه سید حیدر آملی (ره) ملاحظه می‌شود که فرمود: و النبوّة الاصلّیة بالحقیقة (هی) عبارة عن اطّلاع ذات النّبی المخصوص بها علی استعداد جمیع الموجودات، بحسب ذواتها و ماهیّاتها و حقایقها و اعطاء حق کل ذی حق منها بلسان استعدادتها، من حیث الانباء الذّاتی و التعلیم الحقیقی الازلیّ المسّمی بالربوبیة العظمی و السلطنة الکبری.
(همان منبع) به طوری که ملاحظه می‌شود، مرحوم قیصری (ره) معتقد است که حقیقت انسان کامل باید در جمیع مراتب وجودی سیر نماید و متجلی در همه حقایق گردد، و در تأیید قول خود از کلام نورانی حضرت علی علیه السلام استفاده کرده است.
(
, 
, 
)
