خلاصه ماشینی:
می توان گفت علت پیدایش رویکردهای بی سابقه روش شناختی در این شرایط دو چیز بود: یکی تحولات جدید در زمینه مطالعات ادبی و نظریه ارتباطات و دیگری نیاز به یافتن روش های عملی و توجیهات نظری برای کنار گذاشتن تفسیرهای سنتی به نفع تفاسیر جدیدی که پذیرفتن آنها برای عقل انسان امروزی آسان تر است و در عین حال اعتبار متن وحیانی را به معنای دقیق کلمه نفی نمی کند.
به نظر سید احمد خان, چنانچه عده ای از مسلمانان عصر او نظری مخالف با وی دارند, این ناشی از متن قرآن به معنای دقیق کلمه نیست, بلکه ناشی از پیموده شدن مسیری اشتباه در سنت تفسیری است: مراجعه به برخی آیات قرآن بدون توجه به اینکه باید آنها را به نحو استعاری فهمید, ما را به این نتیجه خواهد رساند که بخش هایی از قرآن کریم با علم جدید متناقض به نظر می رسد.
طبق نظر سید احمد خان این تفسیر استعاری (تأویل), تفسیر مجدد ثانوی یا فرعی از معنای آشکار متن نیست, بلکه نوعی بازسازی معنای اصلی آن است: خداوند خود تعبیراتی استعاری را, صرفا به دلیل رواج آنها به عنوان مجاز متداول در عصر پیامبر, در متن قرآن به کار برده که همین امر آنها را برای مردم آن عصر, مخاطبان اولیه وحی, قابل فهم کرده است.
با وجود همه این انتقادات, برخی نویسندگان همچنان معتقدند که تفسیر علمی می تواند و باید ادامه پیدا کند; دست کم در مقام روشی جنبی در کنار روش های دیگر که به ویژه به منظور اثبات اعجاز قرآن برای کسانی که به سبب جهل به زبان عربی قادر به درک اسلوب اعجازگونه آن نیستند, کارآمد خواهد بود.