چکیده:
واژة اضطراب در روانشناسی بالینی مقام خاصی دارد و مکرر مورد استفاده قرار میگیرد
زیرا بدون تردید در اغلب ناهنجاریهای روانی اضطراب نقش مهمی ایفا میکند. اضطراب یک
احساس رنج آور است با موقعیتی ضربه آمیز کنونی یا انتظار خبری که به شیئی نا معین
وابسته است. مسلتزم مفهوم تهدید یا نا امنی است که در افراد مختلف به گونههای
متفاوت بیان میشود. به عنوان مثال پارهای از بیماران مضطرب علایم آشکار
فیزیولوژیکی را نشان میدهند بیآنکه از حالات هیجانی شاکی باشند و بالعکس پارهای
دیگر به برانگیختگیهای هیجانی اشاره دارند. این مقاله به بررسی اجمالی آنها
میپردازد. عوامل فرهنگی ـ اجتماعی را مورد بررسی قرار میدهد و راهکارهای عملی در
جهت برخورد با این اختلال رفتاری را ارائه میدهد.
خلاصه ماشینی:
"[4] ___________________________________ 1ـ روانشناسی مرضی تحولی از کودکی تا بزرگسالی ، دکتر پریرخ دادستان 2ـ همان منبع، ص 61 3ـ رفتارهای بهنجار و نابهنجار در کودکان و نوجوانان ، دکتر شکوه نوابی نژاد، ص 73 4ـ فرهنگ واژه ها، تعاریف و اصطلاحات تعلیم و تربیت، دکتر سید داوود حسینی نسب و اصغر علی اقدم ، ص 637 شیوههای بیان اضطراب در جوانان: در بیشتر مواقع جوانان ادراک جسمانی خود را از اضطراب با استفاده از اصطلاحاتی مانند «دلشوره» یا بالعکس «بیحالی و وارفتگی»توصیف میکنند."