مصاحبه مطبوعاتی مقاله

"اگر از دیدگاه مکتب گشتالت این موضوع را بررسی کنیم،مصاحبه‌ وقتی معنا می‌یابد که در رابطه با کل در نظر گرفته شود؛به این‌ مفهوم که مصاحبه به خودی خود یا به طور تجریدی مفهوم ندارد،و فقط وقتی می‌توان مصاحبه را مؤثر دانست که هماهنگ با دیگر اجزای یک ساخت در خدمت نظام معین یا ساخت مشخص به‌ استخدام مصاحبه‌کننده درآید. در واقع،مصاحبه-به ویژه از نوع پرسشنامه‌ای یا مصاحبهء کتبی-به محقق و جامعه‌شناس کمک می‌کند که روابط علی مورد نظر را از محتوای صدها مصاحبه در آورد و با شیوهء علمی متکی بر آمار و ریاضیات،به اثبات یا رد فرضیه‌ها و در نهایت ارائهء تئوری‌ خود نایل آید. برای اینکه‌ موفق شویم مصاحبه‌های موفقی داشته باشیم تا برگزیده‌های‌ مصاحبه را در اندام گزارش خود بگنجانیم،در اولین گام،بهتر است‌ ببینیم در زمینهء یک موضوع،خوانندگان چه سؤالاتی دارند،و میزان‌ اطلاعات آنها از آن موضوع چقدر است. به طور حتم می‌پرسید برای قالب‌بندی سؤالات مصاحبهء موفق،چه باید کرد؟پس از بررسی و مطالعه مقدماتی دربارهء موضوع یا سوژه‌ای که می‌خواهید راجع به آن گزارشی تهیه کنید، لازم است در نخستین گام یک یا چند فرضیه بسازید و سعی کنید با طرح چند سؤال برای هر فرضیه،گزارش خود را از پیشداوریهای‌ شخصی و ذهنی پاک کنید. در این نوع مصاحبه‌ها،سؤالات‌ از قبل و به طور مشخص در ذهن یا کاغذ یادداشت گزارشگر ثبت‌ نمی‌شود؛بلکه گزارشگر،با استفاده از پرونده‌های آرشیو و خلق‌ سؤالات غیر تکراری و غیر معمول و جمع‌آوری اطلاعات لازم،خود را برای یک مصاحبه آماده می‌کند تا از اطلاعات،آگاهیها و تجربه‌های ذخیره شده در ذهن و ضمیر مصاحبه‌شونده،نکات با ارزشی بیرون بکشد."