خلاصه ماشینی:
"به نظر می رسد، براساس مفاد پیمان نامه، دولت ایران ملزم است که در مواردی قوانین داخلی خود را در جهت اهداف کنوانسیون تنظیم کند، که در این خصوص چند پیش نویس در رابطه با دادگاههای اطفال بزهکار و نیز درخصوص قانون حمایت از اطفال تهیه شده و در دست تصویب است.
قواعد سازمان ملل متحد در مورد حداقل استاندارهای لازم برای اعمال عدالت درباره کودکان، تحت عنوان قواعد پکن در سال 1985؛ اصول راهنمای سازمان ملل متحد برای جلوگیری از بزهکاری اطفال در سال 1990؛ قواعد سازمان ملل متحد برای حمایت از کودک و همکاری در فرزند خواندگی بین کشورها در سال1993؛ قواعد استاندارد راجع به تأمین موقعیتهای مساوی برای اشخاص معلول در سال 1993؛ کنوانسیون مورد بحث ما درباره حقوق کودک در سال 1989 که ده سال بعد از سال جهانی کودک مطرح شده است؛ و در نهایت قطع نامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد با عنوان حقوق کودک؛ این موارد بخش مهمتر اسناد و مدارکی است که درباره حقوق کودک در سطح بین المللی وجود دارد ولی بطور کلی گفته می شود که قریب به 80 سند و کنوانسیون و مدرک بین المللی به نوعی به مباحث مربوط به حقوق کودک می پردازد.
در مقدمه، کنوانسیون به برخی از ارزشهای مورد حمایت اشاره می کند که این کنوانسیون در جهت اشاعه این ارزشها تصویب و تأئید شده است، مواردی مثل لزوم ارزش گذاری به خانواده به عنوان گروه بنیادین جامعه، لزوم پرهیز از هرگونه تبعیض در برخورد با کودکان، لزوم محبت کردن به کودکان و این امکان را برای آنها فراهم کردن که در فضائی مملو از تفاهم و محبت رشد کنند در مقدمه پیمان نامه تبیین شده است."
(
, 
, 
)
