چکیده:
تحت لوای جنگ بر ضد تروریسم، ایالات متحده حضور خود را در آفریقا گسترش داده است. واشنگتن با آگاهی از وابستگیاش به مواد خام
استراتژیک، تعداد توافق نامههای اقتصادی و نظامی خود را با بسیاری از کشورهای آفریقائی افزون کرده تا بدین ترتیب "امنیت" ذخائر خام خود را
افزایش دهد. ارتش، کمپانیهای نفتی و شرکتهای مشاوره امنیتی آمریکائی بازار را تحت سلطه خود گرفتهاند. فرانسه در مقابل این سیاست
فعال که مناطق تحت نفوذ او را هدف قرار داده است، هر روز بیشتر تن به سیاست بی عملی میدهد.
خلاصه ماشینی:
"در عرض چند سال، توجه سیاسی و نظامی آمریکا به آفریقا به میزان قابل______________________________ 1- Pierre abramovici توجهی افزایش یافته است که شاهدش بازدید وزیر امور خارجه، کالین پاول، از گابن و آنگولا، در سپتامبر 2002 (فقط یک ساعت حضور در هر کشور، صرفا برای اعلام وجود!)، سفر رئیس جمهور جرج دبلیو بوش به سنگال، نیجریه، بوتسوانا، اوگاندا و آفریقای جنوبی، در ژوئیه 2003، و دوره ژنرال چارلز ف.
کمک رسانی در چارچوب برنامه امداد نظامی ابتکار پان ساحل Pan Sahel Initiative)) که از نوامبر 2003 جنبه اجرایی پیدا کرده بود و 5/6 میلیون دلار برای سال 2004 به آن اختصاص یافته بود، سازمان دهی شده است.
سرهنگ ویکتور نلسون، مدیر این برنامه در وزارت امور خارجه در امور امنیت بین المللی، در 23 مارس چنین توضیح داد: "پی اس آی ابزار مهمی در جنگ علیه تروریسم است و در منطقه ای که ما در گذشته به شدت نادیده گرفته بودیم، از جمله بین الجزایر و مالی، نیجریه و چاد، زحمات بسیاری برای تحکیم پیوندها کشیده است.
اکوتا ( (Acota)علاوه بر " حفظ صلح و کمکهای بشر دوستانه "، آموزش عملیات تهاجمی از جمله برای واحدهای منظم پیاده نظام و واحدهای کوچک الگوبرداری شده از نیروهای ویژه و نیز تطبیق با محیط "خصمانه " را در برنامه خود قرار داده است.
ژنرال والد در یک کنفرانس مطبوعاتی که در واشنگتن برای خبرنگاران آفریقایی ترتیب داده شده بود تاکید کرد که آمریکا و فرانسه منافع مشترک بسیاری با یکدیگر دارند و سپس افزوده بود: "کشورهای فرانسوی زبانی هستند که پیوندهای قدیمی و تاریخی با فرانسه دارند فرانسویها میتوانند در این چارچوب خود را سهیم بدانند"."