خلاصه ماشینی:
"نماز و ارتباطات رسانهای دکتر امید مسعودی عضو هیأت علمی موسسه آموزش عالی سور مقدمه نیاز بسیاری از مخاطبان رسانهها به مناسک مذهبی، از جمله عبادتی ارزشمند وانسانساز چون«نماز»این ستون اصلی دین،آنها را به استفاده از رسانههای زیارتی،یعنی رسانههایی که این مناسک را ارایه میدهند سوق میدهد.
Gerberner) ،7691)اما آنچه مهم است در هر ارتباطی به عنوان یک فرایند9اجتماعی حد اقل شش جزء وجود دارد: 1-منبع ارتباط012-رمزگذاری113-پیام214-مجرا31 5-رمزیاب416-گیرنده پیام51 Berlo) ،0691:32) بر این اساس منبع ارتباط یا فرستنده(رادیو،تلویزیون) پیامی را حاوی رمزهایی است،از مجرایی برای گیرنده پیام میفرستند و او نیز با رمزگشایی از پیام،معنی آن را میفهمد و ارتباط میان منبع ارتباط و گیرنده پیام برقرار میشود.
(فرهنگی،8731:481) میتوان وجوه دیگری از نماز را به عنوان ارتباط انسانی بیان کرد،مثلا احساس برانگیزه بودن یا اجتماعی بودن آن،اما آنچه مهم است،نماز هم پیام است و هم رسانه و هم یک شیوه ارتباطی کامل.
اما به راستی نماز و مخاطبان رسانهها چه تعاملی باهم دارند؟ 4-نتیجهگیری:نماز و مخاطبان رسانهای مخاطبان رسانه ارتباطگران هستند و نماز به عنوان یک ارتباط فعال و مورد نیاز مخاطبان میتواند از طریق برنامههای صدا و سیما،تحولی عمیق در ارتباطات انسانی جامعه مذهبی ایران به وجود آورد.
مخاطبان رسانه ارتباطگران فعال هستند و چون نماز یک ارتباط فعال است که در آن مهارتهای ارتباطی به بهترین شکل ارایه میشود،ضرورت تعمیم این مهارتهای ارتباطی-عبادی در جامعه توسط صدا و سیما انکارناپذیر است.
اما هنوز ظرفیتهای زیادی برای پیوند زدن میان ارتباطات رسانهای و ابعاد عظیم و انسانساز نماز و بهویژه ابعاد ارتباطی آنچه در حوزه ارتباطات فردی و چه در حوزه ارتباطات جمعی،وجود دارد که باید از این ظرفیتها استفاده لازم را برد."