چکیده:
با نزدیک شدن به روزهای پایانی بخش سریال یوسف پیامبر و با عنایت به اقبال عمومی به این سریال و با توجه به این مهم که در هر صورت این سریال برداشتی از قرآن کریم بوده و وجههء محتوایی و دینی آن پررنگتر از پسزمینهء سرگرمکنندهء آن است،لازم دانستیم در قالب یک نشست به بررسی ابعاد مختلف این سریال بپردازیم.بیشک برای پرداختن بیشائبه و منصفانه به این سریال بایست مدتها از شرایط پخش آن فاصله گرفت تا به دور از هیاهوی منتقدین رنگارنگ رسانهای و همچنین پاسخهای عوامل سازنده بتوان در سایهء تاملی دقیق نقاط قوت و ضعف اینگونه ساختههای رسانهای را تحلیل نمود.پدیدههایی چون سریال یوسف پیامبر و یا فیلم سینمایی اخراجیها 2 که به شکلی آیینی مردم را پای قصهپردازی خود مینشانند،شایستهء نقدی دقیق فراتر از انگیزههای سازندگان و مدیران است.مهمی که امیدواریم رواق هنر و اندیشه در وقوع آن در آتی،سهمی داشته باشد.
خلاصه ماشینی:
"در کتابهای فیلمنامهنویسی و کارگردانی تاکید شده است که شخصیتها باید خاکستری باشند تا تماشاگران با آنها همذاتپنداری کنند ولی فکر میکنم در فیلم تاریخ مقدس بهویژه دربارهء انبیاء و ائمه و اولیا این سخن خیلی درست نباشد؛چون اگرچه ائمه نیز بههرحال بشر هستند و واحد وجوه بشریاند ولی از سوی دیگر شخصیت مقدساند و ساحت و افق حضورشان در بسیاری از اوقات فراتر از انسانهای معمولی است در نتیجه در شخصیتپردازی انبیاء باید دقت بیشتری داشت.
ضمن اینکه دکتر شدن او در آینده نیز با تدبیر کارگردان و جاگذاری درست او در داستان و در حرکات و سکنات مناسب شخصیت کودکی قریب و با دیالوگ حد اقل،مورد پذیرش من مخاطب قرار گرفت ولی در سریال یوسف پیامبر بهویژه در شخصیتپردازی کودکی حضرت یوسف این اتفاق نیفتاده است.
قادری:آیا نمیشود براساس آیهء انا بشر مثلکم در سریالهایی از این دست بیشتر وجه بشری بودن انبیاء را بارز کنیم تا تماشاگران خود را با آنان مقایسه کنند و نگویند که این شیوهء زندگی ربطی به ما ندارد و چون آنها پیامبر بودند بدین شیوه زندگی میکردند؟ رضوانی:این کلام درست است که ویژگیهای پیامبران الهی در این بوده است که از میان مردم به پا خواستهاند و برای ارشاد و راهنمایی مردم برگزیده شدهاند همچنانکه در قرآن کریم به این ویژگیهای پیامبر خاتم حضرت محمد(ص)اشاره شده است ولی این نکته نباید ما را از ویژگیهای برجسته و خاص پیامبران در نسبت با مردم زمان خود غافل کند."