خلاصه ماشینی:
"پارادایم جدید ویژگیهایی دارد: نخست اینکه ماده خام آن اطلاعات است؛ دوم اینکه همه فرآیندهای حیات فردی و جمعی را فرامیگیرد؛ سوم اینکه معطوف به سیستمها یا مجموعههای روابط شبکهساز است که ریختشناسی آن، توأم با پیچیدگی فزاینده تعامل و اندرکنش است؛ چهارم اینکه انعطافپذیری دارد و فرآیندهای آن، نه تنها برگشتپذیر هستند، بلکه به اتکای آنها میتوان با آرایش مجدد، اجزای سازمانها و نهادها را نیز اصلاح کرد و حتی بهطور اساسی تغییر داد؛ پنجم اینکه فنآوریهای خاص در درون یک سیستم بسیار منسجم، همگرایی دارند.
این دموکراسی که «دموکراسی دیجیتالی» نام گرفته است، در حیطه تأثیرگذاری شبکهای، انواع دیگر دموکراسی را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
با مفروضدانستن همبستگی مثبت میان ساختار گفتارهای بینالمللی و تحولات در تکنولوژیهای ارتباطی، میتوان گفت تحول در فنآوریهای ارتباطی، موجب شده است که هم گفتوگو در کانون گفتمان بینالمللی قرار گیرد و هم ساختار زبان بینالمللی در جهت تکثیر و پذیرش ضرورت گفتوگو میان هویتهای متکثر در عرصه جهانی گشودهتر شود."