خلاصه ماشینی:
"خط حامل راز ماندگاری بهار دلکش (به تصویر صفحه مراجعه شود) آهنگساز:درویش خان شاعر:ملک الشعرای بهار اگرچه تجلی عشق زمینی در ادبیات کلاسیک ایران،سابقهای بس طولانی و غرورآمیز دارد اما در مقابل این شکوه فرهنگی،هنر تصنیفخوانی عاشقانه بسیار میلنگد و اگر سعی و تلاش برخی موسیقیدانان قرن اخیر نبود اکنون بهجز ترانههای کوچهبازاری، چیزی برای شنیدن یافت نمیشد.
بهار دلکش رسید و دل بهجا نباشد از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد در این بهار ای صنم بیا تو آشتی کن که جنگ و کین با من مسکین روا نباشد (به تصویر صفحه مراجعه شود) سنگ بنایی که درویش خان و ملک الشعرا بنا نهادند،امروزه تکیهگاه خوبی برای آفرینندگان آثار ممتاز عاشقانه به حساب میآید و به عبارتی هنرمند زمان ما بدون الگو نیست."