ضمیمه ی ادبی - مجله گزارش ادب و هنر

"دلم به جا نیست پایم به راه نمی‌آید هنوز چیزهای بسیاری هست که دوستشان می‌دارم من بعد از هزار سال تمام باز مرده‌ام به خانه برخواهد گشت،بر می‌گردم نمی‌گذارم شب‌های ساکت پاییزی تو از هول و ولای لرزان باد بترسی... بر روی سنگهای گرم می‌نشستم و گلویم خشک بود تو آن سوتر بودی در روشنای از راه رسیده و هوای تاکستانی پاک که رقیق می‌شد و مأیوس خدای را شکر که بارگیری سموران چنین کند است وقتی تو را در دست می‌گیرم چندان نزدیک یکدیگریم که هوا بر سطح آب. دستانم را بر سطح آب می‌کشم تو سمور واقعی و گریزپای خاطره‌ام هستی در دریاچه لحظه بر پشت می‌چرخی و ضربه بی‌صدای پایت نور را می‌لرزاند و خنکای هوا را بر گردنت می‌وزاند و ناگهان تو از میان دستانم می‌گریزی و دوباره همچون همیشه پوست سخت اما تر و تازه‌ات با پایمردی بر سنگها خط می‌کشد برگردان از:محمد علی حمید رفیعی (به تصویر صفحه مراجعه شود)"