خلاصه ماشینی:
"در این مسیر ابتدا از میان تعاریف گوناگون روشنفکری تعریفی از پیربوردیو فیلسوف فرانسوی اخذ کرده و بر اساس آن وظیفه روشنفکر را نقش آفرینی در عرصه مفاهیم و ایدهها میداند.
همین عامل نویسنده را وامیدارد تا ابتدا بازار تفکر در ایران را بررسی کند و از آنجا که ایران جزو کشورهای پیرامونی است و نیازمند درک دنیای جدید است، روشنفکری جایگاه ویژهای مییابد.
بر همین اساس کارکرد نسل اول روشنفکری ایرانی را درک دنیای جدید میداند ولی روشنفکران دینی عامل ارتباط موقعیتی جدید با گذشته ماست و چون بازار مصرف کلام در ایران از دهه 20 به بعد تودهای میشود، نسل جدیدی از روشنفکران که همان روشنفکران دینی هستند، ظهور میکنند و به مرور ساختار سیاسی ایران را از آن خود میکنند.
به نظر نویسنده امروزه کالای دین رقیب پیدا کرده است و دیگر نمیتوان هم چون دکتر شریعتی بر اساس باورهای زنده دینی پیام تولید کرد."