خلاصه ماشینی:
"اما چیزیکه در این میان نظر هر منتقد و مخاطب ریزبین را به خود جلب میکند،این است که چطور کارگردان باسابقه و موفقی همچون" کمال تبریزی"در فیلم جدیدش"همیشه پای یک زن در میان است"بالواقع نتوانسته خودش را چنانکه بوده است حفظ کند.
زیرا فیلم در جایی که مخاطب دقیقا نیاز به تامل دارد او را به واسطه لعبت بازیهای مسخره به بازی میگیرد که در اینجا او تنها راه حلی که برای خودش میبیند خندهای از سر آنکه:"زن مثله اکسیژن میمونه.
او انتظار دارد که تکلیفش را با خط داستانی فیلم متوجه شود و بداند که آیا درگیر یک مساله اجتماعی به نام طلاق است؟و یا قرار است به او ثابت شود که به زنها نگاه برابر نمیشود و او همواره با نگاهی ابزاری و جنسی دست و پنجه نرم میکند.
و یا قرار است به ممنوعیتهای سیاسی و فرهنگی نگاهی تیزبینانه و طنز بیندازد؟ در کل به نظر میاید که فیلم"همیشه پای یک زن در میان است"باوجود فروش نیم میلیون تومانی، اثر مطلوبی در پرونده کمال تبریزی نیست."