"به طور کلی اگر مدگرایی و توجه به آن را یکی از مظاهر مدرنیته در نظر بگیریم که با گسترش پدیده‌ی جهانی شدن در فرهنگ توده جای خود را باز کرده است متوجه می‌شویم که ضرورت آگاهی و درک شرایط افراد به ویژه دختران جوان از سوی جوامع آنها در مواجه با این پدیده بسیار اهمیت دارد.
جالب است که این احساس خطر در کشور ما بیشتر از سوی کهنسالان و میانسالان جامعه صورت می‌گیرد که کمتر از دیگر اقشار در معرض امواج مدرنیته و ارتباط مستقیم با جهان امروز هستند در نتیجه اگرچه توانایی تمیز و تشخیص بحران را در بسیاری از موارد دارا هستند اما ابزار مورد استفاده برای مقابله با آن را در اختیار ندارند چنان که برای متقاعد ساختن جوان پرشور امروز نیز نمی‌تواند دلیل و راهکاری اجتماعی آن بلکه به ریشه‌های روانی مساله نیز باید توجه داشت."
(
, 
, 
)
