خلاصه ماشینی:
"وقتی ظاهر عبارت بی عیب باشد شاکی باید معنای افتراآمیزی را که از آن استنباط نموده تصریح کند و این معنی را اشاره یا کنایه گویند-مثلا در سنه 1931 یک شرکت شکولاتفروشی تصویر یکی از ورزشکاران معروف را کشیده بروزنامهای داد که طبع نماید و در تصویر مزبور یک جعبه از شکلاتهای شرکت مزبور دیده میشد که از جیب ورزشکار آویزان است و در زیر آن کلماتی مبنی بر تمجید از شکلات شرکت درج شده بود ورزشکار بعنوان اینکه خوانندهء روزنامه تصور خواهد کرد که شرکت باوپولی داده و در مقابل از شهرت او استفادهء اعلانی کرده است اقامهء دعوی نموده از شرکت خسارت گرفت-در اینجا ظاهر تصویر بیعیب بود و لهذا برعهدهء شاکی بود که استنباط خود را تصریح و اثبات نماید شاکی نمیتواند تعبیر افتراآمیزی را که در ابتدا به عبارت مورد بحث نسبت داده در ضمن محاکمه تغییر دهد و بجای آن معنای دیگری قائل شود بلکه مجبور است شکایت خود را بهمان تعبیر اول محدود نماید."