داستان نیکان و پاکان ادب و هنر

"»و این است نمونه‌ای از این نوع خواندنیهای«دینی»: عینا از ص 36-«ابو رافع که مردی عرب از مردم مدینه بود گفته است که‌ من با حسین پسر علی همبازی بودم. ما باهم بازی مداحی می‌کردم(کذا)بازی‌ مداحی این است: در مین چالهء کوچکی می‌کنند و بچه‌ها هرکدام چند تا(مدحه)یعنی‌ سنگ کوچک گرد و گلوله‌ای برمیدارند و آنها را توی چاله غل می‌دهند. گلولهء هرکدام بگلولهء همبازیش بخورد برد با کسی است که زده است و آن یکی که‌ باخته باید ببرنده سواری بدهد. آخر پیغمبر خدا مرا بر دوش خود سوار می‌کند. تو چطور جرأت می‌کنی بر دوش کسی سوار شوی که او را پیغمبر بر دوش خود سوار کرده است. ابو رافع گفت از اصرار خود خجالت کشیدم‌ چون دیدم حق با حسین(ع)است گفتم نه ای پسر رسول خدا. حسین(ع)با همان آهنگ دوستانه گفت:رضا می‌داری بدنی را که‌ پیغمبر خدا بر دوش می‌گیرد تو بر دوش بگیری؟گفتم البته که رضا دارم."