عهدی که . . . - مجله بخارا ادب و هنر

"عهدی که من با عشق دارم جهانی را در سکوت یک پرنده که در باران مرد از باغ جدا می‌کنم در یک بشقاب می‌گذارم اگر آفتاب بخشایش کند اکر نوازنده‌ی بخشایش کند اگر نوازنده‌ی سنتور بنوازد نقش از یار دارم قدیمی است شکسته است اما در باغچه‌ی خانه‌ی من گل می‌دهد عنیق شبانه که چشمان یار است آن دم به قصد جان من سیاه می‌شود که من فراموش باد و باران."