پژوهش: گزارشی برای ثبت در تاریخ مقاله

"یعنی که تعهد دولت در زمینه مصالح امنیتی کشور بر تعهدات‌ قراردادی او مقدم است و دولت امریکا روی همین نکته پافشاری می‌نمود و می‌گفت آن دولت‌ حمله به سکوهای نفتی ایران را در شرایط بخصوصی برای حفظ امنیت خود لازم تشخیص داده‌ و در این باره حتی مدعی حسن نیت بود اما تأکید می‌کرد که دیوان یا هیچ مرجع دیگری-جز خود دولت امریکا-صلاحیت اظهارنظر در این موضوع را ندارد. البته راه برای ایران همواره باز است که اگر بخواهد مسئلهء تحریم را به عنوان یک‌ دعوی مستقل به استناد همان ماده 10 عهدنامه در برابر دیوان مطرح سازد اما در آن صورت اگر هم دیوان رأی به نفع ایران بدهد و عدم مشروعیت تحریم مسجل گردد آیا می‌شود در ذیل آن‌ خسارات وارد شده بر سکوها را هم که با رأی اخیر دیوان اعتبار قضیه محکوم بها پیدا کرده است‌ مطالبه کرد؟آری درست است که مشروعیت یا عدم مشروعیت تحریم مورد رسیدگی قرار نگرفته و مختومه نشده ولی خسارت سکوها مختومه است و تجدید دعوی در آن باره میسر نمی‌باشد و خسارت تحریم فی نفسه چیز قابل اعتنائی نیست زیرا تحریم اگر چه مانع ورد نفت‌ خام ایران به امریکا شد اما از ورود فراورده جلوگیری نکرد و در نتیجه نفت خام هیچ‌گاه رو دست ایرام مامد."