خلاصه ماشینی:
"با احترام به او محمد علی بنی اسدی ک ا م ب ی ز درمبخش،کاریکاتوریست خوب خوب م ع ا ص ر من در زمان تحصیلم،سال 53 بود که کامبیز درمبخش را شناختم-روزی در کلاس باز شد و آقای زرین کلک استاد جوانی را با خود به کلاس آورد که قرار بود ما را با کاریکاتور آشنا سازد.
روزی به همراه استاد به نمایشگاهی از آثارش رفتیم با موضع«مینیاتورهای سیاه»که هنوز پوستر آن نمایشگاه و بروشورش را که برایمان امضا کرد،نگاه داشتهام(نزدیک به سی سال از آن زمان میگذرد.
سوژههایی خوب که با خطهایی بسیار روان و محکم کار شده بود- انگار نت اصلی را یافته بود- او اولین کسی بود(جدا از کارهای محصص)که با این قدرت قلم توانسته بود به سراغ مینیاتور برود و تصاویری بیافریند هم عرض آن بی آنکه به این زمینه از فرهنگ عمیق و قدیم ایران لطمهای زده باشد.
درمبخش با این کار توانسته بود برای آنهایی که هویت را عمدهترین مسئله در یک اثر هنری میدانستند،جواب تازهای داشته باشد."