خلاصه ماشینی:
"تمام تلاش پروفسور بوبک در اینست که عوامل داخلی را،اعم از عینی و ذهنی،واقعی و ساختگی،علت العلل عقبماندگی جامعه ایران جلوهگر سازد و باالنتیجه عامل عمده،یعنی سیاستهای استعماری دول غرب را که از دو قرن پیش با خدعه و نیرنگ سیاسی و مداخله آشکار نظامی و اعمال نفوذ مالی و اقتصادی،حاکمیت ملی و استقلال اقتصادی ما را زیر پا گذارده و مانع پیشرفت ما گردیدهاند،پردهپوشی کند.
وی معتقد است که وجود منابع سرشار انرژی مانند نفت و زغال و دسترسی بمعادن فلزات گوناگون در ایران"قاعدتا میبایست تکامل صنعتی این کشور را تسریع نموده باشد" ولی"شیوع همه جانبه فقر معنوی"در ایران باعث شده تا"دستمزد واقعی کارگران نصیب کارفرمایان گردد و کارگران را در خفا بخصومت با ماشین وا دارد".
ولی برخلاف ادعای پروفسو بوبک"شیوع همه جانبه فقر معنوی"و شدت استثمار و یا خصومت کارگران ایران با ماشین مانع این رشد نگردیدند،بلکه غارت این منابع از طرف استعمارگرانی چون انگلستان سد راه پیشرفت ما شدند.
سالهاست مردم ایران تشنه رشد صنعتی و پیشرفت اقتصادی خود هستند،ولی استعمارگران خارجی و عوامل داخلی آنان مانع تحقیق این آرمان ملی شده بودند.
سرمایه ایرانی برای آن نفله میشود که کشورهای امپریالیستی هزینههای کمرشکن غیر ضرور باقتصاد ما تحمیل میکنند بدینسان پروفسو بوبک در همه جا عامل عمده عقبماندگی ما را در پناه انبوهی از علل نبوده و عوامل نادیده پنهان میسازد و فقط زمانی بیاد آن میافتد که میخواهد آنرا بیشتر بر ما مسلط سازد:"در چنین شرایطی ایران نیازمند به کمک از خارج است"."