رابطه بین علوم اجتماعی و قضائی مقاله

"در پیش فلسفه قانونی بر روی این پایه بود که ظاهر و آشکار کردن حقیقت قانون باعث تزلزل و مشوب کردن‌ خاطر میشود و بنابراین پنهان کردن آن حقیقت بهتر و نافذتر از یاد دادن اساس اجتماعی و طبیعی و روحی قانون‌ میباشد مثل اینست که حقوقیون مانند مذهبیون مخالف و مانع کشف حقیقت،اختیار و بکار بردن طریقه علمی در علم‌ حقوق بودند و نیز هر دو دسته تصور میکردند که چون اساس‌ مذهب و قانون را بر روی تصورات خیالی و داستانهای تصور شدنی قرار دهند بیشتر مطابق ذوق و مورد قبول توده و همگان واقع میشود و بنابراین همیشه درصدد آن بودند که پایه مسلم و غیرمتغیر و نافذ برای آن تهیه کنند و این‌ فکر بقول Jeromw Frank دادرس معروف امریکائی افسانه بدوری‌ Baaic myth قانون است اما بسیاری از دادرسان و قانون‌ گذاران آزاد فکر دنیا برخلاف آن عقیده بودند و پس از شور و غور کافی و تحقیق عمیقانه متوجه شدند که بی‌ثباتی و تغییر در قانون زیاد دیده میشود و آراء قضائی آنطوریکه تصور میرود منطقی نبوده و نقض رأی دادرس و رد رأی او و مخالفت‌ افکار دادرسان و حقوقیون دلیل بر عدم اثبات و عدم منطقی‌ بودن آن میباشد وارد شدن در باب مسلم و قطعی بودن اصول و مواد قانون خارج از دایره بحث کنونی است زیرا بعضی از آنها موقن و برخی دیگر غیرمبرهن و غیرحتمی میباشند مبانی قانونی‌ عدم تیقن آنرا امر حادثه‌ای میداند و نه اساسی با این حال‌ میخواهیم از روی حقیقت و راستی بدانیم که چقدر از حقوقیون مسلم و حتمی بودن اصول مذکور را عملا شرط اولی محاکمات حقوقی میدانند؟ناتمام دکتر احمد علی‌آبادی-رئیس اداره وسایل تبلیغ"