"،انواع نعمتها عطا فرمودی و بهمه راه و رسم سعادت آموختی و برای نجات و کامیابی بندگانت رهنمایان پاک فرستادی!..
ولی این بندگان لجوج و خودسرت نعمتهایت را ملعبه هوسها و شهوات خود نمودند، و بی‌بندوبار در عرصه جهان پهناورت با تو ستیزگی آغاز کردند...
افسوس که بندگانت همینکه قدم در گلستان وجود گذاردند، چنان عطر گل مستشان کرد،که از باغبان فراموش کردند،و مناظر زیبای جهان بطوری سرگرمشان نمود،که از یاد خدای خود رفتند،و در منجلاب آزها و شهوتها و کینه‌ها فرو شدند.
تو در این میان مردم را مراقب هم قرار دادی و بر همه فرض نمودی که بقدر استعداد خود جلو انحرافات و مظالم یکدیگر را گرفته و همنوعان خویشرا براساس دستورات مقدست بخیر و صلاح دعوت کنند...
از تو میخواهیم که در فراز و نشیب حوادث از لغزش و خطا نگاهمان داری و در ظل عنایات ولی‌عصر(ع)و سائر پیشوایان پاک علیهم السلام برای تکمیل و توسعه این خدمت تأییدمان فرمائی..."
(
, 
, 
)
