چکیده:
در این مقاله، فوتبال بعنوان متن نوسازی فرهنگی اجتماعی مورد توجه قرار می
گیرد.از نظر نویسنده، فوتبال متن فراگیری است که بطور داوطلبانه و از طریق نیروهای
جدید اجتماعی مطرح و مورد حمایت قرار میگیرد.فوتبال در عصر کنونی، بیش از آنکه
بعنوانبازیمطرح باشد، به مثابهمتن زندگیدر نظر گرفته میشود.در پایان، نویسنده
بر اساس رویکرد وبری، بدنبال آنست که نشان دهد شرایط جدید به چه معناست؟یا ماهیت
اتفاق جدید چیست؟
خلاصه ماشینی:
"آنچه در این مقاله مطرح شده بر اساس دغدغه اصلی مطرح در جامعه ایرانی است که در بسیاری از زمانها و در زمان وقوع بازی فوتبال در میان سیاستمداران، مردم و برنامهریزان مودر توجه قرار گرفته است.
بیشتر این افراد زمانی که متوجه بازی فوتبال میباشند، به چندین مسئله اصلی میاندیشند:(1)ماهیت پدیده جدید چیست؟(2)نیروهای درگیر در آن کدامند؟(3)چرا این افراد به تنهایی در قالب گروههای متشکل، درگیر بازی فوتبال شدهاند؟(4) فواید و مضرات مشارکت آنها در بازی فوتبال چیست؟(5)شباهتها و تفاوتهای آن با دیگر پدیدههای ورزشی، فرهنگی و اجتماعی چیست؟(6)چه نتایجی از آن برای جامعه، فرهنگ، سیاست، اقتصاد جامعه در پیش روی میباشد؟ ملاحظات نظری در دو دهه گذشته، فوتبالوورزشیکی از حوزههای عمده جامعهشناسی تلقی شده است و بسیاری از جامعهشناسان در این زمینه بحث و بررسی کردهاند.
آیا این شرایط محصول تغییر سطح مشارکت کنشگران است یا اختلال در سیستم معنای است؟ آیا نظام معنایی جدیدی در جامعه شکل گرفته است که کنشگران را به سازماندهی واحد جدید اجتماعی فرهنگی-میدان فوتبال-کشانده است؟این سمبلها و نشانهها کدامند؟آیا میدان فوتبال به منزله نماد جدیدی است؟آیا فوتبالیستها همه در مقابل-طررف کنش- تماشاچیاناند یا اینکه هر دوی اینها-بازیگران و تماشاچیان-طرف کنش بخش دیگر جامعهاند که از طریق مطبوعات، رادیو و تلویزیون و عکس و تصویر و خیال و کتاب و داستان حاضرند؟چرا سهم عدهای در این نظام کنشی کمتر از مابقی است و در مقابل سهم عدهای بیشتر است؟دیدگاه وبری به ما میتواند تا حدود زیادی نشان دهد که ماهیت اتفاق جدید چیست؟در (1)."