درد خرد - مجله گوهر ادب و هنر

"سرخوش* (به تصویر صفحه مراجعه شود) درد خرد همه تار و پودم بهم ریخته، ز دردی که با جانم آمیخته. خرد خسته و جان از آن خسته‌تر، زبان بسته و گوش از آن بسته‌تر. نشد،تا در این دخمهء کامسوز، شبی،با غم کهنه،آرم بروز. ز من بازیگر آنچه بخشیده‌ای، که درد خرد را نسنجیده‌ای. نخواهم من این فرهء ایزدی، ترا باد،این دانش و بخردی. خرد مایه‌ی کاهش جان بود."