آید؟ نیاید! - مجله گوهر ادب و هنر

"ناصح* (به تصویر صفحه مراجعه شود) آید؟نیاید! در کنارم روزی آن زیبا نگار آید؟نیاید. ور غم هجرم کشد،آن غمگسار آید؟نیاید. شاه خوبان را،نظر سوی گدا افتد؟نیفتند. هم بلطفش بندگان را بخت یار آید؟نیاید. در دلم بی‌مژدهء وصلش قرار آید؟نیاید. بهرهء من،یک نظر زین انتظار آید؟نیاید. سایه‌گستر بر سر این خاکسار آید؟نیاید. این گشایش از سر زلف نگار آید؟نیاید. ور سپارم جان،بمرگم سوگوار آید؟نیاید. گرد غم بر خاطرش،زین رهگذار آید؟نیاید. دور از و از باده،جز رنج خمار آید؟نیاید. بر سر مهر آن صنم را،آه و اشک آرد؟نیارد. این اثر بخشد؟نبخشد،آن بکار آید؟نیاید. جان برافشانم،دریغم زین نثار آید؟نیاید. گل بدست،ای دوست،بی‌آسیب خار آید؟نیاید. راستبازی،از حریف کج‌قمار آید؟نیاید. عاشقی با خودپرستی،سازگار آید؟نیاید. غیر دلجوئی،ز یار دلستان زیبد؟نزیبد. سست مهری،از نکویان استوار آید؟نیاید. دولت دیدار یاران،پاپدار آید؟نیاید. از پس دمسردی دی،نوبهار آید؟نیاید. ناصح،آن مهر و هماغوشت شبی گردد؟نگردد. ذره را خورشید رخشان،در کنار آید؟نیاید. (*)آقای استاد محمد علی ناصح رئیس دانشمند انجمن ادبی ایران."