"در این قرن خاورمیانه و پهلوهای جغرافیایی آن را، دچار چند کانون چرکی و مزمن کردهاند: حکایت اعراب و عبرانیها جدایی پاکستان از شبه قاره هند نزاع هند و پاکستان بر سر کشمیر تصرف افغانستان از سوی شوروی جنگ هشت ساله علیه ایران تصرف کویت از سوی صدام تبدیل شدن منطقه به ماورای تروریسم جنگ فرقههای بومی عقیدتی در لبنان و اشغال عراق و افغانستان از سوی آمریکا تهدید ایران به سرکوب و جنگ و تجزیه ترور بینظیر بوتو در پاکستان و امروز پس گرفتن ادعای خود که ایران مسیر رفتن به سوی ساخت بمب اتم را متوقف کرده است.
در یکی از اسناد خانه رئیس علی بحث نافرمانی بحرین پیش کشیده شده است و اینکه شیخ بحرین ارتباطاتی را با انگلیسیها آغاز کرده است و این درست مصادف زمانی است که دولت انگلیس سیطره خود را بر سواحل جنوب خلیجفارس تحکیم میکرد و کار به جایی کشید که تمامی شیوخ منطقه تحت حمایت انگلیس قرار گرفتند و از آن پس نفوذ دولت مرکزی ایران در خلیجفارس کاهش یافت.
البته در رایزنیهای بین انگلیس و ایران طرفین به این نتیجه رسیدند که حکومت ایران در جریان استقلال بحرین از این استان بگذرد ولی دولت انگلیس نیز سه جزیره ایرانی ابو موسی،تنب بزرگ و تنب کوچک را که از همان زمان ضعف حکومت مرکزی ایران در اشغال خود داشت،از نیروهای انگلیسی تخلیه کند و به ایران بازگرداند که اتفاق دوم،اما با خرسندی ایرانیان روبهرو شد و پس از سالها مجددا پرچم ایران در این سه جزیره به اهتزاز درآمد."