نگاهی به غزلی از «حافظ» زیادی رند مقاله

"حالا ناگهان خود را در موقعیت خوانش‌ شعری می‌یابیم و چون شعر حاوی‌ نشانه‌های ادبی انگیخته و ناپایدار باید باشد(!)شروع به رمزگشایی نظام نشانه‌ شناختی متن می‌کنیم و عشق و هجر سوزان بیت را تأویل می‌کنیم:«عشقی‌ الهی و فراق حضرت حق» پس تکلیف دلبر برگزیده بیت بعد و خاک در او هم مشخص است: گشته‌ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده‌ام که مپرس آنچنان در هوای خاک درش‌ می‌رود آب دیده‌ام که مپرس ما مغلوب اقتدار«حافظ»و دیوان‌ غزلیات او شده‌ایم. »بنابراین«نرگس شهلا»و«نرگس‌ مسکین»نام دو نوع نرگس است و به نظر این‌جانب بدون تردید خواجه‌ی شیراز بدین نکته‌ توجه و عنایت داشته است هم‌چون«نرگس شهلا»در بیت زیر توجه کنید: چشمت از ناز به حافظ نکند میل،آری‌ سرگرانی صفت«نرگس شهلا»باشد که در بین تمام نسخ معتبر که دیده‌ام،تنها در نسخه‌ی حافظ مرحوم قدسی«نرگس شهلا» ضبط شده است و هم‌چنین مرحوم استاد فرزاد با این که در متن حافظ خود مانند سایرین«نرگس رعنا»نوشته ولی در چهار نسخه بدل«نرگس شهلا»ضبط کرده است."